چهار کشور مسلمان که همجنسگرایی در آنجا جرم نیست
مساله پذیرش اقلیت دگرباش در جوامع مسلمان از جمله مسائلی است که تاکنون از زوایای مختلف شرعی، حقوقی، اجتماعی، سیاسی و … به بحث گذاشته شده است. شاید از مهمترین دلایل مخالفان حقوق اقلیت دگرباش در جوامع اسلامی بحث شرعی گناه بودن این عمل باشد اما برخی کشورهای مسلمان با تفکیک بین مفهوم جرم و گناه توانستهاند دستکم قدری فضا را برای زیست دگرباشان آماده سازند. نوشتار زیر با اشاره به چند کشور مسلمان که در راستای جرمزدایی از شیوه زندگی دگرباشان قدم برداشتهاند، نشاندهنده آناست که زیست اجتماعی بین دگرباشان و دگرجنسگرایان در جامعهای اسلامی، امری محال نیست
این فهرست شامل چهار کشور مسلمان میشود که همجنسگرا بودن در آنجا جرم محسوب نمیشود. این کشورها چه ویژگی مشترکی دارند؟ هیچیک توسط امپراطوری بریتانیا استعمار نشدهاند. در بسیاری از کشورهای جهان جنوب/غیرصنعتی، خواه مسلمان و خواه غیر مسلمان که در آنها بطور کلی قوانین استعماری انگلیس جایگزین قوانین جزایی رایج در آن محل شده است، روابط عاشقانه زوجهای همجنس جرم دانسته شده است
مالی همجنسگراها در جامعه ممکن است با همجنسگراستیزی مواجه شوند، ولی قانون همراه آنان است. در سال ۲۰۱۰، یک داوطلب در گروههای صلح از کشور مالی نوشت که قوانینی را که با سکسوالیته مرتبط است، بررسی نموده و مشاهده کرده است که ماده ۱۷۹ قانون مجازات مالی رفتارهای جنسی خاصی اعم از دگرجنسگرایی و همجنسگرایی را هدف قرار نداده است؛ بلکه بیعفتی عمومی را تقبیح کرده است. او گفت که از این بابت خیالش آسوده است، چرا که بسیاری از کشورهای افریقایی –۳۸ کشور- قوانینی علیه همجنسگرایی دارند و برخی از آنها برای همجنسگرایی مجازات مرگ در نظر میگیرند
اردن اردن در گذشته تحت سلطهی امپراطوری عثمانی قرار داشت یعنی جایی که از ۷۵ سال قبل از آن همجنسگرایی جرمزدایی شده بود اما در بین سالهای ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۵ اردن عرصه تاخت و تاز کشورهای مختلف بود. به هرحال، در ۱۹۵۱ دولت جدید، همجنسگرایی را در اردن قانونی اعلام کرد. مای کالی، سردبیر یک مجلهی همجنسگرایان در اردن می گوید: “اردن یک کشور روشنفکر شناخته میشود و وقتی در مورد شهرهایش صحبت میکنیم، آزادیها از این هم فراتر میرود. با توجه به این واقعیت که اردن یک کشور اسلامی است، اخلاقیات حاکم بر این فرهنگ فشار زیادی بر افراد همجنسگرا وارد میکند و موجب میشود که افراد گرایش جنسی خود را مخفی نگاه دارند. ولی این باعث توقف جنبشهای افراد دگرباش نشده و بسیاری از دوستان من و دیگر افراد LGBTQ اقدام به آشکارسازی میکنند
ترکیه در ۱۸۵۸، خلیفهی عثمانی از همجنسگرایی جرمزدایی کرد. این جرمزدایی بسیاری از کشورها در سه قاره را تحت تاثیر قرار داد. وقتی که ترکیه به عنوان یک کشور مجزا در ۱۹۲۰ تشکیل شد، نیازی دیده نشد که این قانون تغییر داده شود. چندین سازمان حمایت از دگرباشان در ترکیه فعالیت می کنند. رژهی دگرباشان در استانبول یکی از رژههای افتخار با شکوه در کشورهای اسلامی است. گرچه در سالهای اخیر با روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه دربرهههایی تلاش شده تا آزادیهای مدنی دگرباشان ترکیه محدود شود
آلبانی همجنسگرا بودن از سال ۱۹۹۵ در آلبانی قانونی است. این کشور با وجود اکثریت مسلمان، در زمینهی حقوق همجنسگرایان در حوزهی بالکان پیشرو است. در سال ۲۰۱۳ انجمن بینالمللی دگرباشان اروپا (ilga-europe) گفت که آلبانی در منطقهی خود همجنسگرادوستترین ملت به شما میرود و دولت آلبانی از حضور همجنسگرایان در اجتماع و قوانین ضد تبعیض استقبال میکند. کریستی پیندری که با سازمان دگرباش “سفارت صورتی” کار میکند، می گوید که “قانون ضدتبعیض مهم است چرا که برای مثال قابل تصور نیست که معلمی که تراجنسیتی است و با لباس تعریف شده برای جنس مخالف به سر کلاس میرود، با چه واکنشی روبرو میشود. و اینجاست که این قانون از این نیاز حمایت میکند.” در دیگر کشورها با جمعیت مسلمان، همجنسگرایی غیرقانونی است از جمله آبخازیه، آذربایجان، بحرین، بوسنی و هرزگوین، بورکینافاسو، چاد، جیبوتی، گینه بیسائو، عراق، ایران، ساحل عاج، قزاقستان، کوزوو، قرقیزستان، نیجریه، تاجیکستان، فلسطین، قبرس شمالی و به تازگی اندونزی! در همهی این چهار کشور همانند تمام دنیا، چالشهای متفاوتی برای جامعهی دگرباش وجود دارد. به هر حال از آنجا که قانون از آنها حمایت میکند، زندگی در این کشورها فضایی ایجاد کرده که به واسطهی مبارزههای برابری و آزادیخواهی، میتوان روزی را متصور بود که همجنسگرا بودن و دگرجنسگرا بودن با هم تفاوتی نداشته باشد
توضیح: در مقالهِی اصلی به قانونی بودن روابط همجنسگرایانه در اندونزی اشاره شدهبود، ولی بر اساس تحولاتی که در قوانین اندونزی در سالهای ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ ایجاد شده و اختیاراتی که به مقامات استانی برای مجازات بر اساس قوانین شرعی اسلام داده شده است، در ترجمه، این کشور از لیست کشورهای مورد نظر این مقاله حذف شده است
منبع
IRqo